Milik @ - miejscowość położona między wzniesieniami od zachodu Pietrusiny (647 m n.p.m.), Skałki (769 m n.p.m.), Wierchu (707 m n.p.m.) i od wschodu góry Mikowa (647 m n.p.m.). Milik został założony na przełomie XIV i XV w. Pierwszą wzmiankę o wsi spotykamy we wspomnieniach ks. Jana Długosza w testamencie Piotra Wyżgi, starosty czorsztyńskiego. W 1575 r. zostaje powtórnie lokowany w akcie wydanym na prawie wołoskim, w którym nadaje się Teodorowi, sołtysowi z Andrzejówki, przywilej lokalizacji wsi wzdłuż potoku Milik. Wieś ta była początkowo filią parafii w Andrzejówce i dopiero w 1639 r. została uposażona przez bpa J. Zadzika, stając się tym samym samodzielną jednostką.
Wody mineralne w okolicy
Źródło Kazimierz
Woda ze źródła jest w 0,10% szczawą typu wodorowęglanowo-wapniowego, żelazistą (HCO3-Ca, Fe), o znakomitym, ożywczym smaku. Można się nią delektować przy przystanku numer 4. Woda do przystanku jest doprowadzona z głównego źródła, które jest uznane za pomnik przyrody nieożywionej. Źródło to znajduje się w dolinie potoku Miliczka. Aby do niego dotrzeć z centrum wsi (okolice zabytkowej drewnianej świątyni), należy kierować się główną drogą w dół miejscowości i po ok. 500 m skręcić w prawo (obok przystanku autobusowego). Podążając na północny-zachód, po ok. 600 m, schodzi się z drogi asfaltowej na drogę gruntową. Stąd do źródła Kazimierz jest ok. 300 m.
Atrakcje w okolicy
Dawna cerkiew pw. śś. Kosmy i Damiana
Zbudowana została w 1813 roku w typie zachodnio-łemkowskim, na miejscu poprzedniej, którą zniszczyła powódź. Jest to budynek drewniany, oszalowany, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej z nadwieszaną izbicą. Słupy nośne ujmują babiniec. Budowla jest trójdzielna, jednonawowa. Nawę główną otaczają dwie czworoboczne kaplice. Przy prezbiterium od strony północnej została dobudowana zakrystia. Dach jest podbity gontem, kryty blachą, łamany, nad nawą dwuspadowy, nad prezbiterium namiotowy. Zdobią go trzy baniaste wieżyczki ze ślepymi latarniami. Wewnątrz widzimy sklepienia zwierciadlane i strop z fasetą. Podobnie jak w innych miejscowościach tego regionu ludność łemkowska została wysiedlona w latach 1945-47. W1951 roku, po osiedleniu się na ich miejscu chłopów polskich, cerkiew przemianowano na kościół rzymskokatolicki. Najciekawszymi zabytkami w cerkwi są ikony „Opłakiwanie Chrystusa” z 1700 roku, „Pietta” z XVII wieku, niekompletny ikonostas rokokowo-klasycystyczny z 1806 roku, feretrony z ludowymi ikonami Chrystusa na krzyżu z XVIII wieku, a także obrazy Trójcy i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX wieku. Wnętrze cerkwi zdobi polichromia ornamentalna z 1930 roku. Powyżej świątyni stoi współcześnie zbudowana dzwonnica. Obiekt wpisany jest na Małopolski Szlak Architektury Drewnianej.
Małopolski Szlak Architektury Drewnianej
252 najcenniejsze i najciekawsze zabytkowe obiekty drewniane tworzą Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce. Na Szlaku znalazły się malownicze kościoły, piękne cerkwie, smukłe dzwonnice, staropolskie dwory, drewniane wille i skanseny, należące do najcenniejszych zabytków ludowej kultury materialnej. Na terenie gminy Muszyna znajduje się aż 10 takich obiektów. Jest to zabytkowa zabudowa mieszczańska z XIX wieku w centrum Muszyny przy ul. Kościelnej oraz dziewięć cerkwi w miejscowościach: Milik, Andrzejówka, Wojkowa, Powroźnik, Złockie, Szczawnik, Jastrzębik, Leluchów i Dubne.
Centrum wypoczynkowe
Znajdują się tu siłownie na wolnym powietrzu. Dzięki zestawom do ćwiczeń można poprawić swoją tężyznę fizyczną lub zrelaksować się korzystając z urządzeń do akupresury. Centrum wypoczynku wyposażone jest również w boisko sportowe oraz wiaty pod którymi można się schronić w razie deszczu.
