Żegiestów - wieś o tej nazwie została założona na „surowym kamieniu” przez Hawryłę Juranka, na mocy przywileju nadanego przez bpa Franciszka Kraśnickiego w 1575 r. Wzmiankę o niej spotykamy później w inwentarzach dóbr biskupich z 1645 i 1668 r. Jak głoszą przekazy, już w XVIII w. dostrzeżono właściwości lecznicze występujących tu źródeł mineralnych. Szczególną sławą cieszyła się woda mineralna „Maryja”, którą podobno już wtedy rozwożono w drewnianych naczyniach po Galicji. Prawdziwym jednak ojcem Żegiestowa jako uzdrowiska był Ignacy Medwecki, który po odkryciu źródeł „Anna” i „Antonina” wykupił od miejscowych chłopów ziemie, na których się one znajdowały.
Szlaki piesze w okolicy
Żegiestów-Pusta Wielka (znaki czarne)
Nieopodal cerkwi wiedzie czarny szlak na Pustą Wielką (1061 m n.p.m.). Z tego miejsca trasa na szczyt to ok. 6 km (różnica wzniesień 642 m). Mniej więcej w połowie tej drogi można odejść na zachód pomarańczową ścieżką przyrodniczą, która wiedzie do Smoczej Jamy pod Wierchem Zubrzym. Zwieńczeniem czarnego szlaku jest Pusta Wielka przy której jest zlokalizowany rezerwat „Wierchomla”.
Żegiestów-Pusta Wielka (znaki żółte)
Podążając na północny-wschód żółtym szlakiem również można dotrzeć do Pustej Wielkiej. To podejście posiada niższą różnice wzniesień (616 m) oraz krótszy o ok. 1 km przebieg.
Wody mineralne w okolicy
Źródło św. Anny
Źródełko wypływa przy kościele w Żegiestowie Wsi (dawniej cerkiew greckokatolicka). Legenda mówi, że wytrysnęło ono podczas ceremonii poświęcenia cerkwi w 1928 roku. Według ówczesnych mieszkańców Żegiestowa woda miała pomagać na schorzenia oczu. Właściwości wody nigdy nie były potwierdzone badaniami. Na zdjęciu źródełko w czasach międzywojennych.
Atrakcje w okolicy
Dawna cerkiew pw. św. Michała Archanioła
Zbudowano ją w latach 1917-1925 na planie krzyża greckiego, w tradycji budownictwa cerkiewnego. Budowla jest murowana z kamienia i cegły, jednonawowa z dwiema przybudówkami zakrystyjnymi. Dach jest wielospadowy, kryty blachą, zwieńczony trzema ośmiobocznymi wieżami nadstawnymi z baniastymi kopułami. Nad prezbiterium i babińcem widoczne są symetryczne kopułki. Wnętrze posiada sklepienie kolebkowe, w części centralnej ośmiopolowe. Wystrój wnętrza, częściowo neoromański pochodzi z okresu 1959-1960. Jego autorem jest J. Kania. Z dawnego wyposażenia cerkiewnego pozostały feretrony z ludowymi ikonami „Zwiastowania” i „Ukrzyżowania Chrystusa Pantokratora” z 1784 roku, kielich barokowy XVIII wieku, rzeźbiony lichtarz paschalny z przełomu XVIII i XIX wieku, oraz obraz przedstawiający „Chrystusa w grobie”, namalowany na blasze. Dzwonnica jest wolnostojąca z trzema dzwonami odlanymi w latach 1956-1972. Cerkiew została przemianowana na kościół rzymskokatolicki pw. św. Anny i św. Michała w latach 1946-1947.
Ruiny cerkwi
Pierwsza świątynia w Żegiestowie powstała w 1600 roku. Była to unicka cerkiew wraz z parafią (tzw. popostwem). Typowa dla łemkowszczyzny skromna, drewniana konstrukcja spłonęła 23 lata po konsekracji. Źródła podają, że nowa, murowana z kamienia cerkiew powstała niebawem. Niestety świątynia nie przetrwała do dzisiaj.
Smocza Jama
Inaczej nazywana „Smreczynowa dziura” lub „Jaskinia Zubrzycka”. Naturalna jaskinia o głębokości ok. 17 metrów, położona w Żegiestowie niedaleko granicy z sąsiednim sołectwem Zubrzyk. Po raz pierwszy opisana w 1976 roku.
