CERKIEW pw. ŚW. KOSMY I DAMIANA w Miliku
- zbudowana została w 1813 roku w typie zachodniołemkowskim, na miejscu poprzedniej, którą zniszczyła powódź. Jest to budynek drewniany, oszalowany, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej z nadwieszaną izbicą.
Słupy nośne ujmują babiniec. Budowla jest trójdzielna, jednonawowa. Nawę główną otaczają dwie czworoboczne kaplice. Przy prezbiterium od strony północnej została dobudowana zakrystia. Dach jest podbity gontem, kryty blachą, łamany, nad nawą dwuspadowy, nad prezbiterium namiotowy. Zdobią go trzy baniaste wieżyczki ze ślepymi latarniami. Wewnątrz widzimy sklepienia zwierciadlane i strop z fasetą. Podobnie jak w innych miejscowościach tego regionu ludność łemkowska została wysiedlona w latach 1945-47. W1951 roku, po osiedleniu się na ich miejscu chłopów polskich, cerkiew przemianowano na kościół rzymskokatolicki. Najciekawszymi zabytkami w cerkwi są ikony "Opłakiwanie Chrystusa" z 1700 roku, "Pietta" z XVII wieku, niekompletny ikonostas rokokowo-klasycystyczny z 1806 roku, feretrony z ludowymi ikonami Chrystusa na krzyżu z XVIII wieku, a także obrazy Trójcy i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX wieku. Wnętrze cerkwi zdobi polichromia ornamentalna z 1930 roku. Powyżej świątyni stoi współcześnie zbudowana dzwonnica.